صبحانه عشق داريم

لای برگهای ریخته شده ،

کمی بوسه یواشکی و یک لیوان آب باران

برای شام رژیم سکوت گرفته ام... و یک ته استکان اشک حسرت..

تو بگو شاعرانه نيست؟

من خودم را به تو تقدیم کردم

و تو مرا به هیچ فروختی ...

چه معامله ی پایاپایی ...

خواستے دیگـــه نباشے ، آفرین ...

چــــه با اراده ! لعنَت به دبستانـے که تو از درسهاش ،

فقط تصمیــم کبــر ے رو آموختـــے ...

نمی دانم آخر این دلتنگی ها به کجا خواهد رسید!

دنیا پــــــُر شده از قاصدکهایی که راهشان را گم می کنند!!

نـــــــه میتوانی خبری دهی و نــــــــه خبری بگیری !

بیچاره عروسک!
دلش میخواست زار زار گریه کند
اما...
خنده را بر لبانش دوخته بودند..

برای بودن بهانه میخواهم....! برای نماندن پر از بهانه ام....!